انکیلوگلوسیا

انکیلوگلوسیا وضعیتی است که در زمان تولد ایجاد می‌شود و مشکلات ناشی از آن متفاوت است . برخی از نوزادان متولد شده با این اختلال آسیبی از آن نمی‎بینند در حالی که بقیه دچار محدودیت حرکت زبان می‎شوند .

محدودیت حرکتی زبان (لکنت زبان) یا انکیلوگلوسیا هنگامی رخ می‎دهد که نوار پوستی که زبان را به انتهای دهان متصل می‎کند کوتاه‎تر از معمول است .

انکیلوگلوسیا چیست؟

رشتۀ پوستی که زبان را به قعر دهان متصل می‎کند فرینولوم نامیده می‎شود. محدودیت حرکتی زبان وقتی بروز می‎کند که فرینولوم بیش از حد کوتاه باشد .

لکنت زبان خفیف وقتی بروز می‌کند که زبان با نوار باریکی از بافت به نام غشاء مخاطی به انتهای دهان متصل می‎شود. در موارد شدید، زبان ممکن است به ته دهان بچسبد یا هم‌سطح شود.
لکنت زبان در طول یک بررسی معمول پس از تولد نوزاد قابل تشخیص است، اما این کار در عین حال ممکن است دشوار باشد. این موضوع اغلب مشخص نمی‎شود تا وقتی که نوزاد خوردن شیر از پستان را آغاز می‎کند.

دیگر علایم و پیامدها

در حدود ۴ تا ۱۱ درصد نوزادان در بدو تولد دچار لکنت زبان هستند. این وضعیت در پسران بیش از دختران شایع است.

فقط در حدود نیمی از این تعداد کاهش قابل ملاحظه‎ای در عملکرد زبان نشان می‏‌دهند که سبب بروز مشکلاتی در تغذیه می‎شود.

اگر زبان در ناحیۀ نزدیک به نوک دچار مشکل اتصال به دهان باشد ممکن است دچار ضخامت لبه، یا چنگالی شکل شده و یا حالت قلب به خود بگیرد.

به هر جهت تشخیص لکنت زبان همیشه کار ساده‎ای نیست و زبان می‎تواند در هر نقطه از قسمت زیرین خود دچار چسبیدگی به دهان باشد.
نوزاد ممکن است بر اثر ابتلا به لکنت زبان قادر به رساندن زبان خود ورای لب پایینی نباشد.

در ادامه لکنت زبان سبب بروز مشکلاتی در صحبت کردن هنگامی که بچه به زبان می‎آید می‎شود. مشخصاً ممکن است بچه در تلفظ حروفی که ادای آنها نیازمند بالا بردن زبان است، حروفی مثل  ( ر – ل و ن )  دچار مشکل شود.

شناسایی و تشخیص لکنت زبان باید توسط پزشک صورت گیرد.

بهبود سئو توسط شرکت کلینیک ۲۴