تاثيرقطره آهن بر روی دندانهای کودکان | تاثیر برروی ساختمان دندانهای کودک تغيير رنگ سیاه • قطره آهن در قسمت عقب دهان کودک چکانده شود و پس ازدادن قطره ، مادر به نوزادان آب بدهد.
آهـــن از مـهـم‌تـریــن ریزمغذی‌های لازم در همه سنین است و با توجه به فوایدش در سنین رشد معمولا مكمل دارویی آن،به صورت قطره، برای كودكان تجویز می‌شود؛قطره‌ای که طعمی ناخوشایند دارد و به همین دلیل، بعضی بچه‌ها از آن گریزان‌اند….
چرا می‌گویند قطره آهن، دندانهای بچه‌ها را سیاه می‌کند؟
چون قطره آهن حاوی یونی رنگی است که می‌تواند در بزاق حل شود و با رسوب و جذب سطحی روی دندان باعث ایجاد رنگ قهوه‌ای یا سیاه در دندان شود.
آیا این قطره باعث پوسیدگی دندان‌ها هم می‌شود؟
نه! دلیل اصلی پوسیدگی دندان، باکتری است که پس از متابولیسم مواد قندی خاص، ترکیبات اسیدی تولید می‌کند که این ترکیبات به تدریج باعث حل‌شدن ساختمان آهکی دندان‌ها، نرم‌شدن قوام آن و تخریب نسج دندان‌ها می‌شود.
قطره آهن نیز به خودی خود باعث پوسیدگی نمی‌شود. شیرین‌کننده‌های این قطره‌ها نیز از نوع سدیم‌ساخارین است که میکروب‌های پوسیدگی‌زا از آنها تغذیه نمی‌کنند.
بنابراین این قطره‌ها باعث پوسیدگی نمی‌شوند مگر اینکه به‌صورت ثانویه باعث تخلخل سطحی شده و جذب پلاک میکروبی را افزایش دهند که این امر می‌تواند با رعایت بهداشت دندان‌ها کنترل شود.
خیلی از بچه‌ها طعم این قطره را دوست ندارند. این قطره را چطور باید به کودک داد؟
تاثير قطره آهن | بهتر است قطره آهن به وسیله قطره‌چکان در خلفی‌ترین قسمت زبان چکانده شود تا بلافاصله بلعیده و کمتر با بزاق مخلوط شود. توصیه می‌شود پس از دادن قطره آهن کمی به کودک آب بدهید تا محیط دهان کاملا تمیز شود. در بچه‌های بزرگ‌تر می‌توان قطره آهن را با آب‌میوه‌هایی مانند سیب و پرتقال مخلوط کرد و با نی به بچه داد.
اصول بهداشت دهان نیز حتما باید رعایت شود؛ به این ترتیب که پس از خوراندن قطره آهن، دندانهای کودک با گاز مرطوب تمیز شود. همچنین می‌توان با استفاده از مسواک مخصوص شیرخواران، دندان‌ها را تمیز کرد. در صورت ایجاد تغییر رنگ در دندان‌ها نیز می‌توان از خمیردندان‌های این گروه سنی استفاده کرد ولی به دلیل عدم توانایی کودک در چرخاندن آب در دهان، باید خمیردندان توسط گاز مرطوب تمیز شود.
چرا این قطره باید مصرف شود؟
تاثير قطره آهن | وظیفه اصلی گلبول‌های قرمز خون، انتقال اکسیژن به بافت‌های بدن است زیرا سلول‌ها برای زنده ماندن و انجام فعالیت طبیعی خود نیاز به اکسیژن دارند. آهن در ساختمان برخی از آنزیم‌های مهم نقش دارد ولی بیشترین آهن بدن در هموگلوبین موجود در داخل گلبول‌های قرمز ذخیره می‌شود که وظیفه آن حمل اکسیژن جذب‌شده از ریه به بافت‌هاست.
نابراین اولین عارضه کمبود آهن، کم‌خونی و به دنبال آن، انتقال ناکافی اکسیژن به بافت‌های بدن و عوارض ناشی از آن مانند تنفس سریع برای جبران کمبود اکسیژن، رنگ‌پریدگی، خستگی مفرط، کاهش ضریب فراگیری و ضریب هوشی، سردرد، ضعف سیستم ایمنی، اختلال‌های رشدی و… خواهد بود.
