بررسی موارد نیاز به درمان ارتودنسی در کودکان
در حال حاضر کودکان بیشتری در سنین پایین تر از ارتودنسی استفاده میکنند. اگر اطلاعاتی در مورد ارتودنسی کودکان ندارید و فکر می‌کنید که بهتر است درمان ارتودنسی را از سنین پایین (هفت تا هشت سالگی) برای فرزندتان شروع کنید، دست نگه دارید. در حقیقت ارتودنسی در سنین پایین برای اکثر کودکان نه تنها ضروری نیست بلکه عوارض ارتودنسی در کودکان ممکن است بروز کند. در این محتوا برخی از سوالات رایج در مورد درمان زودهنگام ارتودنسی برای کودکان جمع‌آوری شده است. در ادامه این مطلب از سایت دکتر نجمه اخلاقی دندانپزشک کودکان اصفهان علائم وجود دندان قروچه را مورد بررسی قرار می دهیم.
غربالگری دندان ها برای انجام ارتودنستی
دندانپزشک‌ها به والدین توصیه میکنند تا کودکان هفت ساله شان را برای غربالگری دندان ها نزد یک متخصص ارتودنسی ببریم. انجمن ارتودنتیست‌های آمریکا ارزیابی ارتودنسی را برای همه‌ی کودکان هفت ساله یا بالاتر توصیه می‌نماید. اکثر کودکان در سن هفت سالگی، تمام مولرهای اول و اولین سری دندانهای ثنایای همیشگی خودشان را در می‌آورند. بنابراین اکثر مشکلات ارتودنسی را می‌توان در این سن تشخیص داد و یا پیش بینی کرد. مشکلات شایع در این سنین شامل:
- از دست رفتن دندانها یا دندانهای اضافی
- مشکلات رشد دندان
- مشکلات عدم جفت شدگی و گاز گرفتگی
- مشکلات مربوط به فضای دندانها (به هم ریختگی یا فاصله)
- ناهنجاری‌های رشد فک
- عادات بد دهان (مکیدن انگشت شست، فشار دادن دندانها با زبان و غیره).
موارد نیاز به درمان ارتودنسی برای کودکان خردسال
درمان ارتودنسی برای اکثر کودکان در سنین پایین (هفت تا هشت سالگی) فایده‌ای ندارد. با این وجود، علائم خاصی برای شروع درمان زودهنگام ارتودنسی وجود دارد و عمدتاً مربوط به مشکلات گاز گرفتگی است:
- کراس بایت قدامی(یک یا چند دندان جلویی بالا، کمی عقب تر از دندانهای فک پایین قرار می‌گیرند و وارد فضای پشت دندانهای جلویی پایین می‌شوند).
- کراس بایت خلفی( یک یا چند دندان عقبی بالایی به جای قرار گرفتن روی دندانهای پایین، در داخل دندانهای پشت قرار می‌گیرند)
- عادات بد دهانی و دندان غیر طبیعی(مکیدن انگشت شست)
- آندربایت(فک پایین فراتر از فک بالا امتداد یافته است)
- اوربایت تروماتیک عمیق(دندانهای جلویی پایین به کام برخورد میکنند و باعث درد و یا به سقف دهان آسیب می‌زنند)
- اوربایت شدید که در آن دندانهای جلویی در معرض خطر بیشتر برای آسیب دیدن هستند.
- رشد نیافتگی شدید فک که باعث مشکلات در تنفس شده است.
- نارسایی و به هم فشردگی دندان که باعث جلوگیری از رشد دندانهای آسیاب یا دندانهای ثنایای دائمی شده
- دلایل اجتماعی (کودکانی که در مدرسه به خاطر دندان‌هایشان مسخره می‌شوند)
